powracam w rzekę, co matką mą była
teraz mnie strawi, niedawno żywiła
będę z tobą rzeko, pożycie dzieliła,
będę się na wiosnę, z tobą niebieściła
Taniec jest wehikułem doświadczania świata i jego piękna. Pozwala uważnie śledzić splątania pomiędzy ciałem a naturą, celebrować obecność w siatce kosmicznych współzależności, zatrzymać się i wsłuchać w pulsujące życie umierającej rzeki.
Monika Błaszczak w swojej najnowszej pracy site-specific, prowadzi dialog z dziedzictwem przyrodniczym rzeki Cybiny otaczającej historyczne centrum Poznania. Choreografka wykorzystuje autorską praktykę ruchową Solilokwium — łączącą somatykę, hauntologię oraz poszukiwanie doświadczenia żałoby w ciele. Swoją refleksję nad przemijaniem tworzy w oparciu o indywidualną, zbiorową i międzypokoleniową pamięć, a także pamięć ciała, miejsc, lasów, ziemi, roślin, wody i krajobrazu.
Tańcząc z rzeką Cybiną, która z roku na rok wysycha na skutek zmian klimatycznych, Błaszczak snuje opowieść o relacji współczesnego człowieka z Ziemią. Artystka zwraca się ku zmysłom, przygląda się temu, jak w naszych ciałach żyje przeszłość, przyszłość oraz teraźniejszość. Daje impuls do transformacji naszego poruszania się w świecie bliskim zagłady ekologicznej, ale też pokazuje, że opłakiwanie straty może stać się procesem afirmacji życia.
UWAGA: BILETY NA SPEKTAKL DO WYGRANIA W NASZYM KONKURSIE!
Przed spektaklem o godzinie 19:00 w kawiarni Widoki w budynku Bramy Poznania odbędzie się panel dyskusyjny dotyczący zjawiska żałoby klimatycznej. Gośćmi i gościniami rozmowy będą: Marta Tarnowska (Instytut Dobrej Śmierci) oraz Kajetan Nowak (Młodzieżowy Strajk Klimatyczny). Panel poprowadzi Joanna Bednarek.
❋ ❋ ❋
Tkanką muzyczną spektaklu są tradycyjne pieśni żałobne w wykonaniu poznańskiego chóru Pogłosy pod kierownictwem Joanny Sykulskiej — laureata Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia Nowa Tradycja. Kompozytor Karol Nepelski i dramaturżka Patrycja Kowańska sięgają do historycznego materiału źródłowego, poszukując w nim motywów związanych z naturą, przemijaniem i ludowymi obrzędami. Ważnym punktem odniesienia jest dla niego III Symfonia Pieśni Żałosnych H. M. Góreckiego. Nepelski — podobnie jak Górecki — łączy tradycję ze współczesnością, a głos ludzki zestawia z brzmieniem elektronicznym. Tworzy utwór minimalistyczny, o tonalnym i zakorzenionym w średniowiecznej modalności charakterze, z formotwórczą rolą melodii o szerokich strukturach brzmieniowych.
Premiera Pieśni Żałobnych odbędzie się 13 sierpnia 2022 r. w amfiteatrze Bramy Poznania nad rzeką Cybiną. Spektakl jest wydarzeniem towarzyszącym festiwalowi sztuk społecznych OFF Opera. Tegoroczny idiom festiwalu – Romantyczny nurt to opowieść o wyobraźni, sile sprawczej jednostki i potrzebie bliskości człowieka z naturą. Spektakl poprzedzi cykl otwartych warsztatów teatru tańca. Uczestnicy i uczestniczki warsztatowego procesu staną się współtwórcami przedstawienia.
Więcej informacji: offopera.pl | facebook
choreografia | Monika Błaszczak
dramaturgia | Patrycja Kowańska
muzyka | Karol Nepelski
kierownictwo muzyczne | Joanna Sykulska
kostiumy | Wiktor Krajcer
światło | Arkadiusz Kuczyński
występują:
Momoko Den
Paulina Jaksim
Filip Kijowski
Ramat Musa
Daria Nowak
Krystyna „Lama” Szydłowska
Chór Pogłosy
oraz
uczestnicy i uczestniczki otwartych warsztatów
Bilety dostępne online oraz w kasach Poznańskiego Centrum Dziedzictwa od 22 lipca.
⟿ 19:00 – Żałoba klimatyczna – panel dyskusyjny – kawiarnia Widoki w budynku Bramy Poznania
⟿ 21:00 – Pieśni żałobne – spektakl teatru tańca – Amfiteatr Bramy Poznania
Organizatorem wydarzenia jest Stowarzyszenie Młodych Animatorów Kultury. Współorganizatorem spektaklu jest Poznańskie Centrum Dziedzictwa oraz ICHOT Brama Poznania.
„Pieśni żałobne” — premiera spektaklu w choreografii Moniki Błaszczak jest dofinansowana przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu własnego Zamówienia choreograficzne 2022, finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz środków budżetowych Miasta Poznania.
dostępne architektonicznie
